او امروز در یک نطق کوتاه اعلام کرده که پیش از پایان رسمی دوران نسخت وزیری و در استانه انتخابات سراسری در نیوزلند از قدرت کناره گیری خواهد کرد. آردرن در نطقی بسیار احساساتی که آه از نهاد خیلی از تماشاگران و ناظران بلند کرده گفته است که احساس می کند توان و انرژی لازم برای ادامه کار نسخت وزیری را ندارد و وقتش رسیده است که از قدرت کناره گری کند.

« من می روم، زیرا چنین نقش ممتازی مسئولیتی قابل ملاحظه به همراه دارد – مسئولیت آن این است که بدانید چه زمانی فرد مناسبی برای رهبری هستید و چه زمانی نیستید. من می دانم که این کار به چه چیزی نیاز دارد و من می دانم که دیگر آنقدر در توان ندارم که بتوانم این شغل را به صورتی عادلانه را انجام دهم. ماجرا همین قدر ساده است»

دوره نخست وزیری آردرن حداکثر تا ۷ فوریه به پایان می رسد، اما او تا انتخابات امسال نماینده مجلس باقی خواهد ماند.

چه شد که اردرن به یکی از محبوب ترین رهبران جهان تبدیل شد؟ شاید یکی از اولین دفعاتی که تصویر او در اندازه ای جهانی پخش شد مربوط به حملات تروریستی سال ۲۰۱۷ در نیوزلند باشد، هدف این حملات گروهی از مسلمانان بودند و خانم آردرن بعد از وقوع این حملات روسری سر کرد، به دیدار بازماندگان رفت و خانواده قربانیان را در آغوش گرفت. تصاویر این دیدار ها به یک از مهم ترین لحظات رهبری آردرن تبدیل شد، نه به این دلیل که یک زن مسیحی انتخاب کرده است که روسری سر کند، بلکه به این دلیل که آنچه او در شکل اعلا نشان می داد و نمایندگی می کرد « اخلاق مراقبت» بود.

اخلاق مراقبت سازه ای فمینستی است که توضیح می دهد چرا زیست و انتخاب اخلاقی زنان با مردان متفاوت است. این سازه تشریح می کند که در جایی که مردان عموما بر « عدالت» و انتقام جویی متمرکز می شوند، زنان ترجیح می دهند به تاثیر رفتار ها بر دیگران فکر کنند، همدلی نشان دهند و در جهت حفظ روابط بکوشند نه تنبیه دیگران.

الگوی مدیریت خانم اردرن، که از مردم و مطبوعات می خواست به جای تمرکز بر تروریست های عامل حملات سال ۲۰۱۷، به قبانیان و نیازهای خانواده های آنها تمرکز کنند، قلدرها را کنار بزنند و تلاش شان را بر مراقبت از جامعه و کسانی که آسیب دیدند اختصاص دهند، در جریان همه گیری کرونا، نمودی بسیار قابل ملاحظه تر پیدا کرد و نیوزلند را به یک نمونه ارزشمند برای مطالعه در مورد رهبری زنان در جریان فاجعه تبدیل کرد.

آردرن در سال ۲۰۱۷ در ۳۷ سالگی به عنوان نخست وزیر شد، او در آن زمان جوان ترین زن رئیس دولت در سر تا سر  جهان بود. او در نطق خود در مورد کناره گیری اش از قدرت گفته است: « این پنج سال و نیم پربارترین سال های زندگی من بوده است. اما چالش‌های خود را نیز داشته – تلاش برای کم کردن از بحران مسکن، فقر کودکان و رو به رویی با عوارض تغییرات آب و هوایی، یک رویداد تروریستی داخلی، یک فاجعه طبیعی بزرگ، یک بیماری همه‌گیر جهانی و یک بحران اقتصادی» او در پاسخ به این سوال که دوست دارد نیوزلندی ها او را چگونه به خاطر بیاورند گفت: « به عنوان کسی که همیشه سعی می کرد مهربان باشد. امیدوارم نیوزلندی ها را با این باور ترک کنم که می توانید مهربان، اما قوی، همدل اما قاطع، خوش بین اما متمرکز باشید.»

این نطق احساسی و این اقبال جهانی به اردرن نباید این تصویر را به وجود بیاورد که دنیا برای او پر از صلح و سازش بوده است، در طور در طول سال گذشته، آردرن با افزایش قابل توجه تهدیدهای خشونت آمیز به ویژه از طرف نظریه پردازان توطئه، و گروه های ضد واکسن رو به رو بوده است. با این وجود او تاکید کرده است که این حملات نفرت، تاثیری در تصمیم او برای کناره گیری نداشته است. « من نمی‌خواهم این تصور را ایجاد کنم که ناملایماتی که در سیاست با آن روبرو هستید، دلیل استعفای من است. بله البته این فشار ها بر من هم تاثیر دارد، به هر حال ما انسان هستیم، اما این فشارها دلیل اصلی تصمیم من نبوده است.»

اعلام استعفای اردرن در حالی رخ داده است که حزب او، حزب کارگر، در نظرسنجی های اخیر در آستانه انتخابات سال جاری نیوزلند، اندکی از حزب اپوزیسیون ملی عقب افتاده است. آردرن تاکید کرده است که نتایج این نظر سنجی ها علت استعفای او نبوده است. «من نمی‌روم چون معتقدم نمی‌توانیم در انتخابات پیروز شویم، من اتفاقا فکر می کنم که ما در انتخابات پیروز خواهیم بود و ادامه این مسوولیت به شانه های تازه ای احتیاج  دارد.»

آردرن گفته است که هنوز در مورد این که بعد از خروج از قدرت چه کاری انجام دهد تصمیم نگرفته است، اما تصریح کرده است که قصد دارد دخترش را که امسال به مدرسه می رود همراهی کند.